اـــــــی کـــاش ســــــــــراب بــودم تـا اگــــر رهـــــــــگذری بـســـــویـم مـی آمـد هســـــــتـی ام را یــک نیــســـــتی بـا شـــــکوه مـی دیـــد.
در ســــــــقـوط هــم مـیتــوان , ســـــــهـمـگیــن, با شـــکوه, با صــــلابـت وزیــبـا بــود. این را آبشـــــار بــه من آمــــــوخـــــت.
تــــــــــــو را ســــــــــوزانـــدم تا گــــــرم شـــــــوم نــورت چشــــــــمانـــم را کـــــور کـرد.
عشـــــــــــــق گـلـــــــی اســـــــــت کـه اگـر آن را به قـصـد تــجزیــه و تحــلیل پرپر کنید ، هرگز قادر نخواهید بــود که آن را دوباره جــمــع کــنـیـد.
خاطـــــره تنها مدرکــــــــی اســـــــــت که فرامــوشـــــی را محـــکـوم میـــکند ، پـس بمــــــــــان در خـــــــاطــــــرم.
آنـجـــا کــــه چشـــــــــمان مشــــــــــتاقـــــی برای انسـانی اشــــــــــک مــی ریزد ،
زندگـــــــــــــی بـــــــه رنـج کـشــــــــــیدنـش مـی ارزد.
آنـقـــدر فــــریـــــــادهــــــایـــــــم را ســــــکوت کـرده ام کـــه اگــر بـــــه چشــــــــمانـم بنـگریـــــــــد کــر میشــــــوید.
دختر کوچولو دو سیب در دست داشت