یکی از بستگان خدا

 

شب کریسمس بود و هوا، سرد و برفی. پسرک، در حالی‌که پاهای

برهنه‌اش را روی برف جابه‌جا می‌کرد تا شاید سرمای برف‌های کف پیاده‌رو

کم‌تر آزارش بدهد، صورتش را چسبانده بود به شیشه سرد فروشگاه و به

داخل نگاه می‌کرد. در نگاهش چیزی موج می‌زد، انگاری که با نگاهش ،

نداشته‌هاش رو از خدا طلب می‌کرد، انگاری با چشم‌هاش آرزو می‌کرد.

خانمی که قصد ورود به فروشگاه را داشت، کمی مکث کرد و نگاهی به

پسرک که محو تماشا بود انداخت و بعد رفت داخل فروشگاه. چند دقیقه بعد،

در حالی‌که یک جفت کفش در دستانش بود بیرون آمد.

- آهای، آقا پسر!

پسرک برگشت و به سمت خانم رفت. چشمانش برق می‌زد وقتی آن خانم،

کفش‌ها را به ‌او داد. پسرک با چشم‌های خوشحالش و با صدای لرزان پرسید:

- شما خدا هستید؟

- نه پسرم، من تنها یکی از بندگان خدا هستم!

- آها، می‌دانستم که با خدا نسبتی دارید!

به هر چیز که بیندیشی وسعتش میدهی
پس به چیزی بیندیش که دوستش داری .

مرد فقیری از خدا سوال کرد: چرا من اینقدر فقیر هستم؟
خدا پاسخ داد: چون یاد نگرفته ای که بخشش کنی!
مرد پاسخ داد: من چیزی ندارم که ببخشم…
خدا پاسخ داد: چرا!!!! محدود چیزهایی داری!
یک صورت که میتوانی لبخند بر آن داشته باشی!
یک دهان که می توانی از دیگران تمجید کنی وحرف خوب بزنی!
یک قلب که می توانی بروی دیگران بگشایی!
چشمانی که میتوانی با آنها به دیگران با نیت خوب نگاه کنی!
فقر واقعی فقر روحــــی ست.
دل آدم ها خیلی ساده گرم میشود:

لیلی مریض بود
دوای درد او شیر تازه بود.
مجنون برای لیلی شیر تازه ای آماده کرد

اما شیر را در ظرفی بسیار زیبا برای معشوقه ی خود تزئین کرد و برایش برد
لیلی با دیدن مجنون ظرف رو از دست مجنون گرفت

و با عصبانیت به زمین زد و ظرف شکست
مجنون بسیار خوشحال شد و رقصان برای تهیه ظرف دیگری بازگشت
در راه ریش سفید محل از مجنون پرسید

چرا زندگی خود را صرف کسی می کنی

که هیچ علاقه ای به تو نداره و از تو متنفره؟
مجنون جواب داد :
اگر بر من نبودش هیچ میلی
چرا ظرف مرا بشکست لیلی ؟

می گویند
قانون است ؛
که زن بنشیند
تا مرد نازش را بکشد!
زن کم باشد
تا مرد بماند!
من اما میگویم :
این قانون ها
مفت هم نمی ارزد!
این ها قانون نیست اصلا"…!
این ها یک مشت غرورهایِ ظریف است
که بعضی ها
چاشنی بی مهری شان می کنند
نه جانم…!
مرد و زن ندارد
به نقطه ی عشق که رسیدی
شور انگیز باش برایِ عاشقانه هایت…
میان جمع رویش را ببوس ؛
میان مردم فریاد بزن دوستت دارم ؛
و اگر کسی چشم غره ای رفت
دعایش کن
تا عاشق شود
همین…

اینگونه باشیم

از کوفی عنان(دبیر کل سابق سازمان ملل و برنده صلح نوبل)پرسیدند:
بهترین خاطره ی شما از دوران تحصیل چه بود؟
او جواب داد:
روزی معلم علوم ما وارد کلاس شد و

برگه ی سفید رنگی رابه تخته سیاه چسباند.
در وسط آن لکه‌ای با جوهر سیاه نمایان بود.
معلم از شاگردان پرسید:
بچه ها در این برگه چه می بینید؟
همه جواب دادند:
یک لکه سیاه آقا
معلم با چهره ای اندیشمندانه لحظاتی در مقابل تخته کلاس راه رفت
وسپس با دست خود به اطراف لکه سیاه اشاره کرد و گفت:
بچه های عزیز چرا این همه سفیدی اطراف لکه سیاه را ندیدید؟
کوفی عنان می گوید:
از آن روز تلاش کردم

اول سفیدی (خوبی‌ها، نکات مثبت، روشنایی ها و…) را بنگرم

ابوسعید ابوالخیر را گفتند فلانی شاهکار میکند،

چرا که قادر است پرواز کند،
گفت این که مهم نیست، مگس هم میپرد.
گفتند فلانی را چه میگوید که روی آب راه میرود!
گفت اهمیتی ندارد، تکه ای چوب نیز همین کار میکند.
گفتند پس از نظر تو شاهکار چیست؟
گفت این که در میان مردم زندگي کنی ولی هیچگاه به کسی دروغ نگویی،

کلک نزنی و سوءاستفاده نکنی، این شاهکار است.

اگر بر آب روی، خسی باشی؛
و اگر در هوا پری، مگسی باشی؛
دل به دست آر تا كسی باشی

كودكي گل فروش با صداي عاجزانه التماسم كرد گل بخر

امام حسين عليه السلام :

يا أُختاه لاتَنسيني في نافِلَةِ اللَّيلِ ؛ 

امام حسين عليه السلام :

لايَحِلُّ لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه َ يُعصى فَتَطرِفَ حَتّى تَغَيِّرَهُ ؛

خدایا . . .

خواستم بگویم تنهایم

اما نگاه خندانت ، مرا شرمگین کرد

چه کسی بهتر از تــو … !

در مسابقه بین شیر و گوزن ، بسیاری از گوزن ها برنده میشوند

چون شیر برای غذا میدود و گوزن برای زندگی

پس

” هدف مهم تر از نیاز است “

شجاعت در زور بازو نیست، در مهار نفس است

خوب بودن را منوط به دیگران نکن

و بد بودن خود را به علت بد بودن دیگران توجیه نکن،

ما آیینه نیستیم؛

مشک را گفتند چرا با هر که نشینی از بوی خوشت به او می دهی؟

گفت: زیرا ننگرم که با که ام؛ به آن نگرم که من کیم …