گروهی از انسانها پیش از رسیدن به این مرحله می میرند

سوره غافر آیه 67

هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ

لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیوخًا وَمِنْکُمْ مَنْ یتَوَفَّى مِنْ قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا

مُسَمًّى وَلَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

او کسی است که شما را از خاک آفرید، سپس از نطفه، سپس از علقه

(خون بسته شده)، سپس شما را بصورت طفلی (از شکم مادر) بیرون

می‌فرستد، بعد به مرحله کمال قوت خود می‌رسید، و بعد از آن پیر

می‌شوید و (در این میان) گروهی از شما پیش از رسیدن به این مرحله

می‌میرند و در نهایت به سرآمد عمر خود می‌رسید؛ و شاید تعقل کنید!

گروهی از انسانها پیش از رسیدن به این مرحله می میرند

این جمله ممکن است اشاره به قبل از رسیدن به مرحله ی پیری باشد

یا اشاره به تمام مراحل خلقت انسان؛ یعنی قبل از رسیدن به هر یک از

مراحل زندگی « مثل کودکی ، جوانی یا پیری » امکان مرگ وجود دارد.

این نکته نیز سزاوار توجه است که تمام این مراحل ، با کلمه ی " ثم "

به یکدیگر عطف شده که نشانه ی ترتیب توأم با فاصله است؛

جز مرحله ی اخیر یعنی رسیدن به پایان زندگی که با «واو» عطف شده  است.

این تفاوت تعبیر  ممکن است به خاطر این باشد که رسیدن به پایان عمر

همیشه بعد از پیری نخواهد بود؛ چرا که جوانان زیادی می میرند و حتی

یکی از آنها هم به پیری نمی رسند یا حتی افرادی قبل از رسیدن به

دوران جوانی می میرند.

بنابر این بسیار لازم است که انسانها مخصوصاً جوانها ، از سرمایه ی

عمر خود که مهمترین سرمایه ی انسان است و هیچ گونه اطلاعی هم

از زمان از دست دادن آن ندارند، به بهترین شکل استفاده کنند. (1)

در روایتی تکان دهنده از پیامبر اسلام (ص) می خوانیم :

« خداوند ، فرشته ای را آفریده است که هر شب فرود می آید و

ندا سر می دهد :

ای بیست ساله ها ، تلاش و کوشش کنید

و ای سی ساله ها ، مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد

و ای چهل ساله ها ، چه چیزی برای دیدار پروردگارتان فراهم کرده اید

و ای پنجاه ساله ها بیم دهنده ای برای شما آمد

و ای شصت ساله ها ، زراعتی هستید که هنگام درو آن نزدیک شده است

و ای هفتاد ساله ها ، شما را فرا می خوانند ، پس پاسخ دهید

و ای هشتاد ساله ها ، قیامت برای شما آمد و شما غافل اید.

سپس می گوید :

اگر بندگانی رکوع گزار مردانی فروتن و فرزندانی شیرخوار و

چهارپایانی که چرا می کنند نبودند، بی شک عذابی شدید بر

شما نازل می شد.»