ای انسان خوشی میبینی مرا از یاد میبری
تا غصه ای به سمتت میاید بیادم میفتی
ای انسان مرا به شادی هایت دعوت کن
مهمان خوبی هستم نامم آشناست بگو بیا
میایم
وقت غصه مرا بخوان تا مرهم تو باشم
تنها کسی هستم که بعد مردن هم باتوام
آیا از من بامعرفت تر هم هست؟؟